Lavinya.Net Panolar

uzadı öyküsüzlüğü serüvenimizin yaşanmamış güleç ahmak ıslatanlı ayak bileklerimedek çamurlara saplandığım eskimemişliklerden geldimdi oysa yatalak bir sona ermekte bulutlar hareketliyken... ucu açık bir pazar günüydü kaldırımlar bir çocuk parkı bir saat kulesi gücenmiş bir güneş unutulmaya esir kal...

yakaladığım anları aklımda tutuyorum gözümden kaçan temmuz parçaları bulursam ayırıyorum geleceğin güne... o caddeye o kaldırımlar nasıl yakışıyordu... o eve o pencere...o pencereye o bakışlar... o bakışlara o göz yaşları... bir ayrılık yakışmadı ömre... tren camlarında köy yolları tozlu sarısı kör ...

sıklıkla geliyor yaz bu kapıya yüreğim mahalle kahvelerinde gizliyor utancını yaza yakışmıyor yalnızlığım... küçücük evlerde büyük ümitler sararır koyulaşır yeşili durgun sıcak yaprağının çaresizliği hayat sanır kirli sakallılar... terle kirleniyor yüzü gözyaşlarımın ama hepsi içine akıyor insani bi...

I aynı sonu düşündük ikimizde birlikte başlamamış olsak da acı çekmeye bir birine uzak iki gölge yoksulu asiliği eskitmiş yerinde ağır ölüm gibi... sokaktan sonuna kadar el çekmemişiz... biz... biz dursak da kalplerimiz hızlı mahalleli... toprağımızda yağmur izi eksiksiz bir de büsbütün dışarının ko...

Miyop I kış ortası sarındığım soluk yırtık yamalı çamaşırların kokusunda çocukluğuma miyop evlerim evet ben buyum ayaklarım üşümekle yoğun karabatak gibi daldığım zamanda kendimi bulamıyorum... II zaman herkese aynı herkese aynı olan bana farklı kendime söylediğim tek yalanda ömür saklı sevdalarda s...

sevgiler...her zaman...

kızılken havalar yürümek güzel akşam üşümelerinde sokak lambaları umuduma küsmeden ama... pazar tembelliğinde koca koca binalar bir sana heyecanım dışarıda çöpçüsüyüm yollara bırakılmış beklentilerin mayıs da göçecek buralardan demeden sana günü birlik kokular derlemek adına bu bütün yalnızlığım... ...

içimden yokuşlar yürümek geçer kirli bir arada kalmak duygusunda atlı boşa giden bir bardak sudan sonra ölmek istemek sıkısı gibi seni bulamamak... güneşi alalım aramıza aramızdaki aydınlık örtsün üstünü ayrılığımızın aynı ayrılıkta gölge korkularından boşa düşerek kokusu çıkmadan kör çıkmazın ve bi...

Düş Sayımı yalnız başımaydım bulutları saymayı marifet bildim sensiz beklediğim ilk yağmurda içimde yaktığın yıldız ormanlarını söndürmek istedim binlerce yaktığın bu ben miyim yanmak göğe bakmayı öğrenmektir denizler yetmedi gözyaşlarını saydım düşündüm hangisi benim için daha serin elmacıklarına k...

sokaklarım hâlâ pus halsizi ışıklardan huylu böcekler de yorgun minderde uyuya kalan çocuk soğuk elimi uzatıp bir şey demeye kalksam kuşkulanır sonrasızlığımdan... dışarısı kokuyor üzerim sana yakışmıyorum üstelik başka yalnızlığım çok gece çabuk hafif asıl ağır olan bu konusuzluk gözlerimi ilk açış...

kavşaksız sevmeyi öğrenince adsız ağlamaya da razı yürüyüşüm uyuşuk ağaç tortuları paçalarımda seni sevişimi tatsın diye sular topladım yedi iklim köklerine yeryüzünün... içime çektiğim her toz zerresini aldım düşlerime de bir bir yorumladım savruluş hikayelerini ola ki sözcüklerimi beğenirse diye g...

Eskiliğimle Yeni yenilendim uygun görmedim eskimeyi hiçbir anımıza ben yıkık köprüler gibi unutulmuş olsam da içimdeki keskin ırmaklarını unutamamamın diretmesi bu kar neşesi bu eldiveni bu ruhunun ellerime geçişi öyle neye dokunsam seni de değil ruhunu okşar tümden kabuk bağlamadan yaralarım ruhund...

Zerrin Özer'e... Sanmayı Özlemek I Sızılı geçiyor ilk yaz geçiyor gerçi kolları ağaçların güzel özgürlüğüne hazır yarım pencerenin o pencere bizim sanırdım ikimizin... sanmayı özlemek ilk yaz bu akşama doğru belki de söylenmemişi söylemekti ama bu akşam ilk diye bir eylem yok artık Sokakların kokusu...

yolluğum türkülü ekmeğin tadıyla salınır uzak ağaçlar kalp ağrımda... yaklaşan seslere yakalanmadan bir nefes daha alacağım öykümden ve siz yokluğu paylaşmak için değil yalnızlığımı bozmak için gelirsiniz sıradanlığıma... ağaçları yeşil bilmekte bütün bir özgünlüğüm siz onları görmezsiniz bile hışır...

en mahzun haliyle zaman sızar ya yaprakların arasından dudaklarımın arasında gizlediğim bu ilk ve son hecede sessizliğin soluyacak da kekre gün parçacıkları doluşacak kirpiklerimin arasına anlayacaksın... andın gündün belki benimse hep ve her ömrüm... bu bitmeyen geçiş anından da hızlı bu ölümden so...