Lavinya.Net Panolar

'UYAN' şarkısı, benim kendilerine arabadan, odamdan avaz avaz eşlik ettiğim bir şarkıdır.Çevremdekiler bu şarkıyı benim yorumumla benimsediler, ya da benimsemek zorunda kaldılar.İşte yine avaz avaz söylüyorum:'Canım kardeşim bak senin ellerinde hayatımız.Uçan kuştaki güzelliği kaybettik, hastayız'

Şu anda Ali Desidero'yu dinliyorum da, ne şarkı ya!Benim en sevdiğim şarkıları 'Gözyaşlarımızı bitti mi sandın?'şöyle başlayan bir şarkı sevilmez mi:
'Günler günlerin ardından
Seni unutmak mecburiyetindeyim
Seni sevmeler cumhuriyetinde
Gözyaşlarım, gözyaşlarım
Kafiye olsun diye değil...'

'Dead Poets Society'(Ölü Ozanlar Derneği) filminde Robin Williams'ın canlandırdığı 'John Keating' karakteri.Bence yakışır ona.

Keşke ...Ama korumak şöyle dursun, ummadığım arkaTAŞ baş yararmış anladım.

Ben küçükken çok komik dans ediyormuşum ya annemler kaydetmiş o görüntüleri izlerken yer yarılsa demekten kendimi alamıyorum.Neyse o kaset kayboldu herhalde...

Ben de 'gitmek' istiyorum.Gitmek çözecek sanki.Nereye gidersem ordan da gitmek istiyorum, o gittiğim yerden de yine gitmek istiyorum.Bir acelecilik var.Bilmiyorum.Sanki bir yer var beni bekleyen.Onu bekletmemek için acele ediyorum sürekli.Belki de öyle bir yer yok.Belki de 'burası' çok kırıldı bana....

Ben bu şarkıya hayranım:'Evimin bir odasında uyur mutsuzluk.Oysa bende damla damla büyüyor uykusuzluk.'Özellikle bu sözler... Bazen böyle olur:Mutsuzluk odada mışıl mışıl uyurken biz uyuyamayız, damla damla büyür üstelik uykusuzluğumuz. Şarkının şu sözleri de ayrı bir güzellikte:'Kanadımı kırar fırt...

Çok güzel yazıları...Rüyamda görsem kendimi bir gazetenin spor sayfasını okurken, inanamazdım ama şimdi ilk açtığım sayfa, cumartesi günleri, spor sayfası.

=sevdan bir ateş=Bildiğim kelimelerle anlatamam bu şarkının bendeki etkisini.Bilmediğim kelimelerle hiç.'Buz olur kesilirim yanarken içim.Sevdan bir ateş oldu bende gönlüm bir deli coştu sende.'
=buralar soğuk='Yani gelme.'
=bring me to life='call my name and save me from the dark'

Ben çocukken 'karıncacılık' oynardım bir sandelyenin altına girip.O nasıl bir oyundu onu da açıklayayım:Ben güya karıncaymışım, o sandalyenin altı benim yuvammış.Ben oraya mutfaktan ekmek taşıyan bir karınca...Ya şimdi özlüyorum o günlerin dertsizliğini tasasızlığını, insanın elinde değil özlememek....

Şu anda onu dinliyorum ve bütün moralimin bozukluğu mor olup yavaş yavaş beni terk ediyor ve yerini nolursa olsun bu hayata sıkı sıkıya bi bağlılığa ve sevgiye bırakıyor... Çok teşekkürler bu şarkılar için

1)Kendimi dilerdim.Çünkü bu aralar kendimden o kadar uzaklaştım ki...
2)Yalnızlık...Ya kendimle başbaşa kalsam.Kendi kafama göre takılsam olmaz mı???
3)Ya bi de ben senden korktum cin!!!!!Lütfen ilk 2 dileğimi gerçekleştirip lambana geri dön!!

İnsan bir şeyleri sorguladığı zaman çok, mutsuz oluyor.'Mutlu muyum, mutsuz muyum?Ne yaparsam daha mutlu olurum?Hayatımda eksik olan ne var?Güzel giden neler var?...'gibi sorular sormak mazoşistlik gibi bi şey(bu sorular genelde her şey yolundayken sorulur) ve sen ' hüzün' peşinde koşmuş oluyorsun r...

Aşk güzel bişey ya ne olursa olsun...Aşkı kaldırsak bu hayattan ne kalır geriye?Hem 'aşk' değil mi hayranı olduğumuz Feridun Düzağaç'a o dinlemekten bıkmadığımız şarkıları yazdıran?Biz de o şarkılarla sevmedik mi bir kez daha aşkı?Açtığı ve sardığı yaralarıyla, acıtsa da incitse de iyi ki var aşk.

'Uzun Uzun Feridun Düzağaç' albümünde 'cumartesi'yi söyledikten sonra seyirciler alkışlıyor o da diyor ki 'sağolun, sağolun, sadece bi şarkı...' O kadar mütevazı...Ama sadece 'bi şarkı' değil ki onun şarkıları.Onun her şarkısı 'anlam yüklü bir hediye' dinleyicilerine.