Hayat Gölgesi

sana bakan ben degilim
gunbatimiyla hirpalanmis kis kirintilarindan geldim
usumek nedir bilirim
sana bakan cocuk yuregim
Ilkokul defterimin kenar kiskacindan
tutam tutam...

uzayip giderdi sokak
gece upuzun
agrili yanim erken olgun
arasinda yapraklar sakladigin kitabindi yastigim
essiz bir mevsim gibi basucumda sakladigim
aramizda hayat kadar bir golge
simdi geceden ve sokaktan uzun
ve yaninda oldugum anlar kadar kisa
kipkisa bir yolculuktayim
penceremdeki aksi yagmurdan bir molaydi
asilce susarak aglamakli sevginin
ilk gokkusaginda inecegim
bu defa kendi gozlerimde
cimdirecegim gulusunu
buram buram...

uzaklara dargin bir tren caminda ekmek arasina dalgin
ve sac tellerini yormadigim otuz bes yilima say sensiz guluslerimi
kaldirimlarina oturmayi sevdigimiz o kente ruyalar kadar uzak
kalabaliklarina aldirmadan birlikte yarattigimiz
cocuk duslerimizde biledigimiz yalnizligimiz
saplaniyor yazilmaya mecbur siirlerime
yavan yavan...

ucurumlardan ucurumlar begeniyorum ya
cibildak ayaklarimiz dusunce butun uykularima
zaman kendinden usandi
yonunu sasirdi uzakla yakin
kivircik saclarina dolusan topragin kokusuydu ulkem
artik olu ya da diri
kimse bulamaz yanindaki cesedimi
ki
yeni bir hayatta yeni bir tanri boyasa da sensiz kederimi
solarim biteviye
yaban yaban...

kağan işçen...